آیا چراغ راهنمائی شما رنگ سبز نیز دارد؟

سیستم جمهوری اسلامی بر مبنای پوپولیزم داخلی و بین‌المللی استوار است.
در عرصه‌ی داخلی، بر از بین بردن مخالفین و جذب حداکثری توده‌ی مردم استوار است، این رژیم برای رسیدن به هریک از این اهداف، محدودیتی را برای خویش قائل نیست. حکومت در برخورد با توده ی مردم جنبه‌هائی از دین را علم می‌کند که مورد پذیرش عوام است، موضوعاتی از قبیل عدالت اسلامی، رأفت اسلامی، اخلاق اسلامی و غیره . و در برخورد با مخالفان خویش، آنها را به سوء استفاده از اخلاق اسلامی متهم، و در نتیجه عدالت اسلامی را به‌گونه‌ای که مایل است اجرا می‌نماید.
البته این از صفات هر حاکمی است که خویش را وابسته به خدا بداند؛ زیرا حرف خویش را سخن خدا تفسیر می‌نماید، هر مخالف را دشمن خدا می‌داند و در آن صورت است که جنبه ای را از دین علم می‌نماید که بتواند آنها را نابود نماید.
آزادی در این نوع از حکومت، مانند آزادی است که یک زندانی که در بند عمومی نگهداری می‌شود از آن برخوردار است؛ او می تواند خود را با کسی که در سلول انفرادی نگهدای می شود، مقایسه نماید و از موقعیت خویش راضی باشد. کسی که از آغاز زاده‌شدن در چنین مکانی پرورش یابد و از محیط بیرون از زندان آگاهی نداشته باشد، از چنین آزادی راضی خواهد بود؛ لذا نهایت تلاش زندان‌بانان جلوگیری از کسب خبر از بیرون زندان است، اگر هم خبری به زندانیان برسد آن خبر را به‌گونه‌ای به گوش آنها خواهند رساند که تصور نمایند بیرون از زندان، مانند همان سلول انفرادی است.
اما در عرصه ی بین المللی:
حکومت نهایت تلاش خویش را خواهد نمود که آزاداندیشان جهانی را در درون این زندان بزرگ ناآگاه نماید، لذا به سانسور مستیم روی می‌آورند، اگر هم از دل این سانسورهای شدید، خبری به بیرون درز نماید، به مغلطه روی می‌آورند. یکی از این مغلطه‌‌هائی که اخیراً جناب احمدی‌نژاد روی آن مانور می‌هد، قیاس معترضان با راننده‌ای است که از چراغ قرمز عبور می‌نماید؛ اگر از دید عوام به ظاهر این سخن نگاه کنیم، حق را به گوینده‌اش خواهیم داد؛ اما در اینجا مغلطه‌ای آشکار نهفته است.
باید از احمدی‌نژاد پرسید که آیا چراغ راهنمائی شما دارای رنگی بنام سبز نیز می‌باشد؟
با نگاهی به سیستم جمهوری اسلامی متوجه خواهیم شد، چراغ راهنمائیی که احمدی‌نژاد از آن سخن می گوید، اگر چه ظاهراً مانند سایر چراغهاست، اما جای چراغ سبز آن قرمز کار گذاشته‌اند.
اگر کسی از بیرون به چنین چراغی نظری داشته باشد، آنرا مانند سایر چراغهای راهنمائی تصور خواهد نمود؛ اما هنگامیکه از دید کسانیکه پشت این چراغها ایستاده‌اند به آنها نگاه می‌کند، اگرچه این چراغ گاهی زرد می‌گردد اما هرگز سبز نخواهد شد!
جناب احمدی‌نژاد!
سی سال است که چراغ راهنمائی شما بطور متناوب زرد و قرمز می‌گردد، کی سبز خواهد شد؟