دوستان!
پیشنهادی که الان میخام بگم از جانب دوستم میباشد که خود ساکن جنوب شهر (خانیآباد) میباشد.
پیشنهادشون به این صورته که چرا جنبش همواره دنبال راهحلی هزینهبر است؟
اعتراضاتی که برای شرکت کنندهگانش هزینه داشته باشد، هرگز نمیتواند حمایت قشر پائین جامعه که تحمل حتی یک روز بیکاری را ندارد، داشته باشد. من نوعی کارمند چگونه تحمل دستگیر شدن را داشته باشم؟
این یعنی فروپاشی اقتصادی خانوادهام.
لذا پیشنهاد مینمایند که بهتر است جنبش بجای اجتماع در اماکنی که محل اجتماع نیست، در مکانی گرد هم آیند که برای همین منظور ساخته شده است؟
بهترین محل برای چنین کاری پارکها هستند.
چرا جنبش از چنین ظرفیتی استفاده نمینماید و بهتر است برای شروع، از پارکهائی استفاده گردد که مشکل ایاب و ذهاب نداشته باشند؛ لذا بهترین محل برای آغاز چنین اعتراضی، پارک شهر میباشد؛ زیرا هم به ترمینالهای اتوبوس شهری نزدیک است و هم به مترو، ضمنا این تجمع تنها در بعدازظهرهای روز پنجشنبه و جمعه و روزهای تعطیل غیر شهادت باشد؛ البته از تجمع در نقطهای خاص و هرگونه شعار خودداری گردد.
هنگامیکه پارک پر از جمعیت شد تاثیرش از هر شعاری بیشتره.
به نظر من این ایده کاملا شدنی و منطقی است.
ما در ابتدا پارک شهر را فتح خواهیم نمود و پس از آن به سراغ سایر پارکها میرویم.
البته اجتماع در سایر پارکها به معنای خالی کردن پارک قبلی نیست.
این پارک از شمال به خیابان ورزش(فیاض بخش) از جنوب به خیابان بهشت و از غرب به خیابان شاپور و از شرق نیز به خیابان
خیام محدود میباشد.
من که پنجشنبه به اتفاق این دوستم، خانوادگی به پارک شهر میرویم؛ شما هم اگر این ایده را مناسب میدانید به ما بپیوندید.
برای پیشرفت سختافزاری کشور، باید از نرمافزار شروع نمود.
بايگانی وبلاگ
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر