متاسفانه امروز یکشنبه روزم را با خبر متاثر کنندهای آغاز کردم، خبر فوت آیت اللهی که جوانمرد زیست و تا آخر عمرش جوانمرد باقی ماند، او زمانی قائم مقام رهبری بود؛ اما نتوانست در برابر بی دادی حکومت، خاموش نشسته و نظاره گر باشد، او خوب می دانست که اگر فریاد ظلم ستیزی را سر ندهد، چه مقامی در انتظارش میباشد، اما تاب دیدن ستم را نداشت.
خوب بیاد میآورم، کسانیکه اکنون زمام امور کشور را در دست دارند، چگونه داستان مهدی هاشمی را درست کردند تا خمینی را قانع نمایند که او را برکنار نماید.
من همواره مخالفت ایشان را با اعدام هزاران نفر بیگناه در سال 67، پاس خواهم داشت.
او زمانی از خامنهای انتقاد میکرد که کسی جرات خامنه ای گفتن را به خامنهای نداشت و پیروانش در حال ساخت خدائی دیگر بودند!
من شاهد تظاهراتی علیه این رادمرد ایران زمین بودم که شعار تظاهر کنندگان وابسته به خامنهای، مرگ بر منتظری بود؛ آن هم به جرم انتقاد از خامنهای.
هممیهنان!
همگی ما خوب میدانیم که دربار حاکم بر کشورمان، از این فقدان خوشحال است؛ اما یقین دارم که مانند دفعات گذشته، این جنبش خواهد توانست نقطه قوت رژیم را به بزرگترین برگ برنده ی خویش تبدیل نماید.
یکی از این فرصتها میتواند حضور پرشور در مراسم خاکسپاری ایشان باشد.
جنبش میتواند از مراسم هفت و چهلم(اگه تا آن هنگام جنبش پیروز نشده باشد) ایشان نهایت بهرهبرداری را داشته باشد.
به امید پیروزی!
برای پیشرفت سختافزاری کشور، باید از نرمافزار شروع نمود.
بايگانی وبلاگ
۱۳۸۸ آذر ۲۸, شنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر