یکی از شعارهائی که در روز 13 آبان در رسانههای خارجی جلب توجه زیادی نمود، شعاری بود که در آن از اوباما درخواست کمک میشد.
به احتمال فراوان، خبرنگاران آمریکائی از اوباما، موضع وی را در این رابطه خواهند پرسید، پاسخهای اوباما میتواند یکی از گزینههای زیر باشد؛
1- اوباما با پاسخهای چند پهلو و مبهم از پاسخ مستقیم به این پرسش شانه خالی نماید، پاسخهای او میتواند این باشد که ما در امور داخلی ایران دخالت نمیکنیم و با زیرکی از پاسخ مستقیم طفره رود.
2- او اعلام نماید که دولت احمدی نژاد، دولتی است که اکنون حاکم بر ایران است و مذاکرهی ما با این دولت به معنای حمایت از او نیست.
3- دولت احمدینژاد دولتی است که بر طبق قوانین ایران انتخاب شده و از این جهت قانونی است. اما آمریکا از جنبش آزادیخواهی مردم ایران حمایت خواهد کرد.
4- دولت حاکم بر ایران غیر قانونی است و آمریکا از جنبش آزادیخواهی مردم ایران، پشتیبانی خواهد نمود.
اگر پاسخ او چنین باشد (بنظر من بسیار بعید است) در این صورت از او پرسیده خواهد شد که چرا دولت کرزی را به رسمیت شناخته است؟
حال اگر هر کدام از پاسخهای احتمالی او را مورد بررسی قرار دهیم، آیا فایدهای برای جنبش مردم ایران خواهد داشت؟
اگر پاسخ اوباما آن چیزی باشد که در شعار "اوباما، اوباما، یا با اونا یا با ما" از وی خواسته شده بود، باشد؛ آیا جنبش به خط گیری از خارج متهم نخواهد شد؟
آیا اگر اوباما علنا اعلام نماید که با جنبش سبزایران است، این جنبش ریزش تودهای نخواهد داشت؟
آیا پاسخ احتمال اوباما در حمایت از جنبش،به نفع جنبش است به ضرر آن؟
فرضا، حمایت اوباما از جنبش سبز ایران، برای این جنبش منافعی داشته باشد، آیا مضرات آن از منافعش بیشتر نیست؟
اگر چنین است،آیا نباید عقلانیت را بر احساس مقدم دانست؟
برای پیشرفت سختافزاری کشور، باید از نرمافزار شروع نمود.
بايگانی وبلاگ
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر